Doku Kültürü Doku kültürü, küçük doku ve organ parçalarının steril ve uygun besin ortamlarında yetiştirilmesine verilen isimdir. Bu yöntem, bitki ve hayvan dokularının laboratuvar ortamında çoğaltılması ve incelenmesi için kullanılır. Claude Bernard, 19. yüzyılın sonlarında canlı dokuların aktivitelerinin düzenlenmesinde iç çevrenin dokularla etkileşim halinde olduğunu ve bu çevrenin aktiviteleri düzenlediğini ortaya koymuştur. İlk başlarda bitki ve hayvan doku kültürü ayrı olarak gelişmiş, son yıllarda ise her iki alanda karşılıklı bilgi alışverişi gerçekleşmiştir. Doku Kültürünün Tarihçesi Doku kültürü çalışmaları, 1838-1839 yıllarında Scheilden ve Shawalk'ın ortak çalışmaları ile başlamıştır. 1898 yılında Haberland aseptik kültürde bitki dokusunu geliştirmiş, ardından Hanning'in Turpgiller familyasındaki embriyo kültür çalışmaları takip etmiştir. Doku kültürü ile bitkilerin yetiştirilebileceğini ilk olarak 1950 yılında Prof. F. C. Stewart ve Dr. Georges Morel tüm dünyaya göstermiştir. Türkiye'de Doku Kültürü Ülkemizde doku kültürü ile ilgili ilk çalışmalar 1970'li yıllarda başlamıştır. İlk bitki doku kültürü laboratuvarı 1973'te Ankara Üniversitesi'nde açılmış ve doku kültürü ile çalışmalar başlatılmıştır. Hemen ardından 1978'de Ege Bölgesi Zirai Araştırma Enstitüsü'nde, Yalova'da Atatürk Bahçe Kültürlerini Araştırma Enstitüsü'nde ve son olarak Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi bölümünde doku kültürü laboratuvarı kurulmuş ve bu alanda çalışmalara başlanmıştır. Doku Kültürünün Amacı Bitki doku kültürünün amacı, genetik varyabilite sağlamak ve yeni çeşitler oluşturmaktır. Ayrıca çevre koşullarından etkilenmeyen doku kültürü ile bitki çoğaltımı kolay ve hızlıdır. Bunun sonucunda üstün özellikli bitki çeşitleri daha çabuk elde edilir. Ayrıca kaybolan türlerin korunması için de doku kültüründen faydalanılır. Doku Kültürü İşlemi ve Özellikleri Doku kültürü işlemi sırasında kullanılan besi yerinin bakteriler ile etkileşimi ve kimyasal maddelerin zararı büyük tehlike olarak görülmektedir. Bu sebeple malzemelerin hazırlanması ve seçiminde titiz olunması gerekir. Ayrıca kullanılacak eşyaların besi yeri ile teması olacağından steriliteye önem verilmelidir. Doku Kültürünün Besin Ortamı Doku kültürünün besin ortamını oluşturan maddeler başlıca 6 grupta toplanır:
Bitki doku kültürü üretim şekli diğer üretim şekillerinden farklıdır. Meristem, polen, anter gibi çok küçük bitki parçalarının kullanılması ve steril ortamlarda çalışılması gibi durumlar yapay bitki üretimine göre oldukça zordur. Doku Kültürü ile Üretimin Faydaları Gelişmiş ülkelerde doku kültürü ile üretim ticari fayda olarak kullanılmaktadır. Bu faydalardan bazıları şunlardır:
Doku Kültürü Çeşitleri Doku kültürü, farklı teknikler ve yöntemler kullanılarak çeşitli şekillerde uygulanabilir:
Bu yöntemler, bitki ıslahı, genetik araştırmalar ve biyoteknoloji alanlarında geniş bir kullanım alanına sahiptir. Doku Kültürü ve Biyoteknoloji Doku kültürü, biyoteknoloji alanında önemli bir yere sahiptir. Genetik mühendislik teknikleri ile birleştirildiğinde, bitkilerin genetik yapısında değişiklikler yapılabilir ve istenilen özelliklere sahip bitkiler üretilebilir. Bu, tarımda verimliliği artırmak, hastalıklara dayanıklı bitkiler geliştirmek ve yeni bitki çeşitleri oluşturmak için büyük bir potansiyel sunar. Sonuç Doku kültürü, bitki ve hayvan dokularının laboratuvar ortamında çoğaltılması ve incelenmesi için kullanılan önemli bir tekniktir. Bu yöntem, genetik varyabilite sağlamak, yeni bitki çeşitleri oluşturmak ve kaybolan türleri korumak için büyük bir potansiyele sahiptir. Ayrıca biyoteknoloji alanında da geniş bir kullanım alanı bulmaktadır. Gelişmiş ülkelerde ticari olarak kullanılan bu teknik, tarım ve biyoteknoloji alanlarında önemli faydalar sağlamaktadır. |
Pehlivan
12 Temmuz 2024 CumaDoku kültürü ile üretimin faydalarından biri olan virüslerden arındırılmış bitkilerin elde edilmesi sürecinde hangi aşamalar izlenir ve bu işlemin tarımsal üretime etkisi nedir?
Cevap yazAdmin
12 Temmuz 2024 CumaPehlivan, doku kültürü ile virüslerden arındırılmış bitkilerin elde edilmesi sürecinde izlenen aşamalar oldukça önemlidir. İlk olarak, sağlıklı ve genç bitki dokuları seçilir ve steril koşullar altında laboratuvara alınır. Bu dokular, özel besi ortamlarında çoğaltılır ve böylece bitkilerin virüslerden arındırılmış klonları elde edilir.
Bu işlem, tarımsal üretim üzerinde büyük olumlu etkiler yaratır. Virüslerden arındırılmış bitkiler, hastalıklara karşı daha dayanıklı olur ve böylece verimlilik artar. Ayrıca, sağlıklı bitkilerden elde edilen ürünlerin kalitesi de yükselir. Bu yöntem, özellikle fide üretiminde sıkça kullanılarak tarım sektöründe daha sürdürülebilir ve verimli bir üretim süreci sağlar.