Temel bağ doku, hücreler ve hücreler arası maddelerden oluşur. Bağ dokunun hücreleri arasında makrofajlar, mast hücreleri ve fibroblastlar bulunur. Hücreler arası maddeler ise kolajen, ağsı ve elastik lifler gibi protein liflerinden oluşur. Embriyo dönemindeki bağ dokusu hücreleri, uzantıları nedeniyle yıldız şeklindedir. Bu hücreler, farklılaşarak diğer bağ dokusu türlerini oluştururlar. Bağ dokuda ayrıca, deriye rengini veren melanin pigmentini üreten melanosit hücreleri de bulunmaktadır.

Mast Hücresi: Mast hücreleri, heparin ve histamin salgılamakla görevlidir. Heparin, kanın damar içerisinde pıhtılaşmasını engellerken, histamin kılcal damarların geçirgenliğini artırır. Bu görevleri nedeniyle mast hücreleri genellikle kan damarlarının yakınlarında bulunur.

Makrofaj: Makrofajlar, doku içerisine giren mikroorganizmaların yok edilmesinde görev alır. Bu hücreler, fagositoz yöntemi ile mikroorganizmaları yok ederek doku içindeki savunma mekanizmasını oluştururlar.

Fibroblast: Bağ dokusunu oluşturan hücrelerdir ve bağ dokudaki lifleri üretirler. Fibroblast hücreleri, görevlerini yerine getirip yaşlandıklarında, fibrosit hücrelerine dönüşürler. Fibrositler ise zamanla parçalanıp atılır. Bağ dokusunun esas hücresine fibroblast denir.

Fibroblastların oluşturduğu lifler proteinden oluşur ve hücreleri bir arada tutar. Üç çeşidi vardır:

Kolajen Lifler: Kolajen lifler, vücudumuzda mekanik etkilere karşı dirençli olması gereken bölgelerde bulunur. Demetler halinde bulunurlar ve eğilip bükülme görevini görürler. Taze halde beyaz renkte göründüklerinden dolayı bağ dokusu beyaz lifler olarak da adlandırılır.

Ağsı Lifler: Ağsı lifler, doku ve organların etrafını saran dokulardır ve destek sağlarlar. Örneğin, karaciğer, dalak ve mide gibi organların etrafını saran dokulara ağsı lif denir.

Elastik Lifler: Elastik lifler, elastik bir yapıya sahiptir. Sarı renkte olup, gerilme özellikleri vardır. Gerildiğinde eski haline dönerler. Yüz ve boyun bölgelerinde sıkça bulunurlar.

Temel bağ doku, vücudun çeşitli yapısal ve işlevsel ihtiyaçlarını karşılamak için özel olarak adapte olmuş bir doku türüdür. Bu dokunun doğru işleyişi, genel sağlık ve doku bütünlüğü için kritik öneme sahiptir.