Beşeri dokular, tabiat ve insan arasındaki etkileşimleri; ölçme, karşılaştırma, neden-sonuç ilişkisi bağlamında inceleyen ve araştıran coğrafya biliminin bir konusudur. İnsan yapıtları olarak tanımlanabilen beşeri dokular, coğrafya dokusunun merkezinde yer alır. İnsanlar, bulundukları coğrafi alanlarda demografik durum, nüfus miktarı, nüfusun yayılma ve dağılım şekilleri gibi süreçlerle beşeri dokuların oluşum ve değişiminde önemli rol oynar. Nüfus yoğunluğunun ekonomik ve sosyo-kültürel yapısı ve değişkenliği, beşeri dokuların değişmesine neden olur. İnsan yaşamına konu olan coğrafyalar, insanların hayatlarını sürdürme ve daha konforlu bir yaşam için yaptıkları faaliyetler beşeri dokuların konusudur. Yaşam coğrafyasında meydana gelen olaylar beşeri olaylar, yapılar beşeri dokular, çevre ise beşeri çevre adını alır. Beşeri dokuları sınıflandırmak mümkündür. Beşeri Dokular Nelerdir?
Yaşamsal Dokunun Oluşturulması ve Yerleşim Beşeri dokuların oluşması, insanın yerleşik düzene geçmesi ile hız kazanmıştır. Yerleşme; ikamet edilen ve barınılan yerlere verilen isimdir. Yerleşimi etkileyen faktörler aşağıda sıralanmıştır: İklim: Yaşamsal çevrenin ve yerleşim alanının kurulmasını etkileyen en önemli unsurlardan biridir. Ilıman iklim kuşağının bulunduğu bölgeler, beşeri dokuların geliştirilmesi için uygun bölgelerdir. Çok soğuk ve çok sıcak bölgelerde beşeri dokular daha azdır. Yüzey Şekilleri: Çok yüksek yerler, sarp kayalıklar, derin vadiler yerleşke kurulması için uygun ortamı barındırmaz, dolayısıyla yaşamsal beşeri dokuya uygun olmaz. Toprağın Verimliliği ve Su Kaynakları: En önemli unsurlardan biridir. Çöllerde, tuzlu çorak topraklarda, sel baskınlarına müsait yerlerde beşeri doku oluşturulmaz. Daha çok akarsu kıyıları ve verimli tarım alanlarının bulunduğu bölgeler yaşamsal doku için uygundur. Ancak iklimsel nem ve sıcaklığın çok fazla olduğu Ekvator kuşağındaki nehir ve diğer akarsu kıyılarında yaşamsal doku çok azdır. Bu nedenle bu bölgelerde beşeri doku daha azdır. |